Λεμέρλ, Πολ

(Paul Lemerle, 1903 – 1989). Γάλλος βυζαντινολόγος και αρχαιολόγος, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Σπούδασε στη Σορβόνη και στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών (École des Hautes Études) του Παρισιού. To 1931 ήρθε στην Ελλάδα ως μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, όπου εργάστηκε έως το 1941. Οι ανασκαφές που πραγματοποίησε στους Φιλίππους της Μακεδονίας έφεραν στο φως δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές, καθώς και άλλα μνημεία, τα οποία περιέγραψε και σχολίασε με υποδειγματικό τρόπο στο βιβλίο του με τίτλο Οι Φίλιπποι και η ανατολική Μακεδονία κατά τη χριστιανική και βυζαντινή εποχή (Philippes et la Macédoine orientale à l’ époque chrétienne et byzantine, 1945). Εργάστηκε επίσης στο Άγιον Όρος, όπου συνέλεξε πλούσιο αρχειακό υλικό. Καθηγητής της ιστορίας των αρχαίων και μέσων χρόνων στο πανεπιστήμιο της Ντιζόν από το 1942, διευθυντής των βυζαντινών σπουδών στη σχολή ανωτάτων σπουδών της Σορβόνης από το 1947, καθηγητής της ιστορίας και του Βυζαντίου στο ίδιο ίδρυμα από το 1958, μέλος της Ακαδημίας Επιγραφών και Γραμμάτων και πολλών άλλων ακαδημιών και επιστημονικών εταιρειών, ο Λ. ήταν ένας από τους εγκυρότερους μελετητές της βυζαντινής περιόδου. Τα πολυάριθμα δημοσιεύματά του αναφέρονται κυρίως σε τρεις τομείς: στην εσωτερική ζωή του βυζαντινού κράτους (διοίκηση και διοικητική ιεραρχία, κοινωνική διάρθρωση, οικονομία κλπ.), στον βυζαντινό πολιτισμό (γράμματα, τέχνες, θεσμοί) και στις σχέσεις του Βυζαντίου με τη Δύση, τους σλαβικούς λαούς και τους Οθωμανούς. Εκτός από την άμεση προσωπική του συμβολή στις βυζαντινές σπουδές, ο Λ., ως διευθυντής του Κέντρου Ερευνών που ο ίδιος ίδρυσε στη Σορβόνη, κατηύθυνε τα μακρόπνοα εκδοτικά και ερευνητικά προγράμματα που έχει αναλάβει το κέντρο (εκδόσεις βυζαντινών συγγραφέων, των αρχείων του Αγίου Όρους, οικονομική ιστορία του Βυζαντίου και των σλαβικών και ισλαμικών χωρών κ.ά.).